Loading...

  • All
  • Classics
  • Own
  • DVD
  • Simeon ten Holt
    •
    • Slider Image
    • Slider Image
    • Slider Image
    Jakob van Domselaer - pianomusic

    Jakob van Domselaer (1890-1960) was born in the Dutch town of Nijkerk on 15th April 1890. After several years of organ and piano lessons with Johan Enderlé and Willem Petri, he began to study composition and piano with Dr. Johan Wagenaar in Utrecht. The period with Wagenaar was particular fruitful for the young musician, but in the summer of 1911, on his teacher's advice, he went to Berlin to pursue his piano studies with Frédèric Lamond. Here he came into contact with leading figures from the international art world. He was greatly influenced by Busoni's concerts, and through an intensive and almost daily contact with the composer's circle he gained an insight into the ideas of both Busoni and Schönberg. It was Van Domselear who, in 1914, first introduced their music to the Netherlands. Throughout his twenties Van Domselear was developing his own theories of composition, talking, writing, playing and composing. Like many of the young artists in his circle, amongst whom was his friend Piet Mondriaan, he was busy trying to rethink some of the most fundamental assumptions about art. From 1918 onwards, with no significant break, Van Domselaer was occupied with composition. In the last 40 years of his life he lived in relative seclusion in Bergen, North Holland, where he completed 39 piano works (sonatas, suites and variations), 2 piano concertos and a symphony.

    • Slider Image
    • Slider Image
    • Slider Image
    De Ploeg

    This new compact disc is a rendition of the artistic climate round the Groningen group of expressionists 'De Ploeg' between 1918 and 1928. Pre-eminently, it contains compositions by Daniël Ruyneman, Jan Ingenhoven, Claude Debussy, Charles Koechlin and Darius Milhaud that have not been published on compact disc before. Some compositions are unique for the Dutch music life, such as 'Bei Betrachtung de Mondes' and ' Hiëroglyphen' (Matthijs Vermeulen: 'a masterpiece') by the long forgotten composer Daniël Ruyneman and the cello sonata by Jan Ingenhoven that had never been performed.Next to the composer Daniël Ruyneman, the following artists are represented in De Ploeg: visual artists Jan Wiegers and Jan Altink, printer Nicolaas Werkman and poet Hendrik de Vries. Ruyneman was one of the editors of the Ploeg-magazine 'Magazine for Art'. In this magazine, he published some of his compositions, e.g. the song 'Bei Betrachtung de Mondes' designed by Werkman.

    • Slider Image
    • Slider Image
    Simeon ten Holt - Eadem Sed Aliter & Solo Devil Dance III

    Muziek van de toekomst

    Componist Simeon ten Holt, pianist Kees Wieringa en geluidstechnicus Bert van Dijk hebben zich in de zomer van 1998 twee dagen opgesloten in de Grote Zaal van Muziekcentrum Vredenburg. Zij waren tot elkaar veroordeeld voor de opname van een nieuwe compact disc met pianomuziek van Simeon ten Holt. Het betreft de plaatpremière van Eadem sed Aliter en een nieuwe duivelse pianodans, genaamd Soloduiveldans nr.3. De specialist bij uitstek in het repertoire van Simeon ten Holt, Kees Wieringa heeft deze nieuwe solowerken ooit in première gebracht in de grote zaal van Muziekcentrum Vredenburg. De zaal heeft de ideale akoestiek voor deze muziek van de toekomst. De nieuwe cd is voor het eerst aangeboden bij het Simeon ten Holt concert op vrijdag 15 januari 1999 in de grote zaal van Muziekcentrum Vredenburg te Utrecht.

    • Slider Image
    • Slider Image
    • Slider Image
    Dutch Sonatines for piano I

    Daniel Ruyneman Willem Pijper Piet Ketting Henk Badings Robert de Roos

    Thanks to the idea of recording exclusively Dutch Sonatinas on compact disc, it has been possible to collect very unknown (and mutually divergent) composers and compositions. Isn't it marvellous that, after so many years, we can now listen to music by Robert de Roos and Daniel Ruyneman! Or Piet Ketting, a name of great reputation in Dutch music life. He was inspired by Willem Pijper, the composer who developed the Sonatina to high levels. Since Pijper wrote his Sonatinas, many others have followed, sometimes even using the same style and the same keynotes. Ketting is one of them.

    • Slider Image
    • Slider Image
    • Slider Image
    • Slider Image
    • Slider Image
    Theo van Doesburg

    Especially for the exhibition about Theo van Doesburg, Kees Wieringa has made two compositions for the Centraal Museum and the Kršller Mšller Museum. These compositions have been tuned to the spaces in which they are reproduced. The material on which the compositions are based is entirely in the Van Doesburg vein and consists of fragments of voices of Kurt Schwitters and, among others, musical fragments from the beginning of the twentieth century.

    All texts used are from Theo Van Doesburg and have been especially recorded for this composition. The composition has been designed three-dimensionally. It is controlled from a central computer and uses chance techniques. The utterly complex software has been developed by Michl Koenders. During the exhibition, a compact disc titled 'Theo van Doesburg' appears on the label of DO records (DR 005) with a selection from the sound layer of the exhibition. This compact disc is on sale exclusively in the musea!

    Kees Wieringa earlier made compositions for theatre, film and television. He is also known as a pianist with music from, among others, Simeon ten Holt. Kees Wieringa is considered to be a specialist in the repertoire of the beginning of the twentieth century. Up till now, he has published many compact discs featuring music from e.g. Dani‘l Ruyneman, Jakob van Domselaer, Jacob ter Veldhuis and Simeon ten Holt. He also works as a radio- and televisionmaker.

    • Slider Image
    • Slider Image
    • Slider Image
    • Slider Image
    • Slider Image
    Dutch sonatines for piano II

    Kees Wieringa : "The Sonatina (literally: small Sonata) is a musical form aiming for a maximum expression with minimum means. As a possible consequence of the admiration of Willem Pijper for this form, composers in The Netherlands often adopted it in the beginning of the twentieth century. But also Leon Orthel and Franco Mendes, who had nothing to do with Pijper's school, often practised the genre. My constant quest in libraries and the archives of institutes and musea, yielding a wealth of prominent material, made me decide to realise this edition. The composition of this series is a personal choice. I think this is splendid music, but much too unknown."

    "Slumbering is a beautiful thing. Watch a slumbering woman. Or just slumber sweetly, in a soft light sleep, as the dictionary tells. Take care: it is the forerunner of the final end, slumbering in the grave. 'Slumbering' also means: being secretly present, as in slumbering passions. Music can tell about the probable and the promising, and music can slumber, too. I dwell at length in thoughts of all that allegedly lost music (of famous composers). Pieces that must have existed, but have never been found. How many silent scores would the world possess, they are rotting away, in the attic, next to a viola d'amore, completely affected by inky cap, shortly obliterated, and then it is finished, definitively disappeared. It merges into the greater territories, the terra incognita where it came from and feels at home: the silence. But not yet. Still this music exists, what we are waiting for is the eye falling on it. It does not need more. Anything else is possible. How rich is this virtual music library... " (A radio column from Lex Bohlmeyer, pronounced on 26 January 2000 in the radio programme 'A4')

    • Slider Image
    • Slider Image
    • Slider Image
    A New Spring

    In 2002 geleden maakte de pianist Kees Wieringa zijn debuut in New York met de laatste pianosonate (op.111) van Ludwig van Beethoven. Het programma werd aangevuld met de pianocyclus (Années de Pèlerinage III) over de laatste ‘Italië-reis’ van Franz Liszt. Van de middagrepetitie en het avondconcert zijn indertijd opnames gemaakt. De unieke interpretatie van Kees Wieringa is onmiddelijk door het blad Luister opgemerkt met een zeer lovende bespreking waarbij Wieringa werd vergeleken met Kempf, Backhaus en Brendel!

    Jurriaan Andriessen (1951-1991) - Portret van Hedwig (1983)

    Hier ziet u een weergave van het Portret van Hedwig. Het originele werkstuk is een stuk groter, namelijk zo'n 60 x 45 cm. Maar toch is ook op deze afbeelding goed te zien dat het Portret van Hedwig een zogenaamde "dubbelfocus" tekening is. In eerste instantie herkent de kijker het gezicht van een vrouw. Het portret vertoont een grote gelijkenis met het gezicht van Hedwig, de levensgezellin van Jurriaan Andriessen. Maar bij nadere beschouwing blijkt het portret opgebouwd uit duizenden muzieknoten. Al deze noten vormen bij elkaar 54 speelbare composities die Andriessen speciaal voor dit portret vervaardigde. Al met al heeft Andriessen zo'n jaar of vijf aan zijn Portret van Hedwig gewerkt. Als voorbereiding maakte hij eerst een ‘gewone’ tekening van Hedwig. In deze tekening gebruikte hij geen lijnen, maar uitsluitend vlakken in verschillende soorten grijs. Via talloze experimenten ontdekte hij hoe deze verschillende grijsnuances konden worden vertaald naar het traditionele notenschrift. Voor donkere partijen, zoals het haar, gebruikte hij dikkere pennen en veel zestienden of zelfs tweeëndertigste noten. Voor lichtere gedeeltes, zoals het voorhoofd, werden fijnere pennen gebruikt en componeerde hij een notenbeeld met weinig noten.

    Alvin Curran - "For Cornelius

    Alvin Curran: "For Cornelius (1982-94) was written in December 1981 just after my hearing the news of the accidental and tragic death of the English composer Cornelius Cardew. Cornelius was a visionary and his humane, prophetic powers affected everyone around him. Since my first meeting with him in Rome in 1965 and later through the many collaborations of MEV (Musica Elettronica Viva) and Cardew's AMM group, his subtle influence has remained with me. For Cornelius is structured simply in three sections-a song, a thundering study on slowly changing harmonies, and a chorale. Though not intentionally made so, this piece may be seen as a tribute to Cardew's own utopian dreams of making "elitist" music popular."

    • Slider Image
    • Slider Image
    • Slider Image
    • Slider Image
    Zorro (2006)

    The composer, pianist and producer of programs of radio and television Kees Wieringa wrote the work Zorro for the Tango Festival in Alkmaar (Holland), cross-over between contemporary classic music and the tango. Like an intelligent 'fox', Kees Wieringa presents/displays his vision of the tango: the tango as fair music and as higher folk music. The masked popular hero Zorro fights throughout the history of the cinema against the tyranny of the Spanish invaders. Wieringa has made use of an own technique work 'germ cell technique'. Starting from small melodic or rythmic aims through gradually a larger structure arises.

    First performance : Festival Tango à la Carte, 30 de junio del 2006, Alkmaar (Holanda) Dance: Maximiliano Ávila y Elizabeth Guerrero

    • Slider Image
    • Slider Image
    BAG

    BAG gaat over het ontstaan van een nieuwe wereld die in botsing komt met de oude wereld van stedelijk geweld en verderf. De inspiratiebron is de onheilsvoorspelling van Samuel Huntington in ‘The Clash of Civilizations’ waarin hij de huidige conflicten in onze wereld reeds vroeg voorspelde. Het muzikaal materiaal is onder andere afgeleid van de Brandenburgse Concerten van Bach.

    Vier concertvleugels staan opgesteld in de hoeken van het Viervleugelpaviljoen. Dit is een tent die speciaal ontworpen is door Dré Wapenaar voor concerten met vier vleugels. Een nieuw ontwikkeld geluidssysteem zorgt er voor dat het klanklandschap tot klinken wordt gebracht.

    Simeon ten Holt - Canto Ostinato

    The first performance of Canto Ostinato took place on April 25th 1979 in the Ruïnekerk in Bergen (Holland) and was realized using three pianos and an electronic organ. Other combinations are possible using keyboard-instruments. Canto can also be considered as a solo piece (keyboard two hands) with or without electronic resources. Canto stems from a traditional source, is tonal and makes use of functional harmony; it is built according to the laws of cause and effect (tension-release). Although all parts of Canto have their fixed positions in its progress and are not interchangeable without violating the melodic line, the internal logic and form, beginning and end do not have absolute meaning as boundaries of form. Time plays an important role in Canto. Although most bars or sections feature repeat signs and although the performer(s) decide(s) on the number of repeats, one cannot speak of repetition-as-such. Repetition in this case has as its goal to create a situation in which the musical object affirms its independence and can search for its most favorable position with respect to the light thrown on it, becoming transparent. Time becomes the space in which the musical object floats. The performers have a wide margin of contribution. They decide about dynamic contrast, duration (in detail as well as for the whole) about the use of opposing or non-opposing timbre-differentiations, whether or not to play passages in unison. Also about repetition and combination of bars and sections, depending on their place within the score. The performers also decide, depending on available time and physical effort, whether they will take turns or if there will be a pause. At the first performance which took about two hours a pause was held at number 88 in the score, a pause in which a prerecorded tape was played of the first sections (A, B and C) following number 88. The concert was resumed after 25 minutes (tape fade-out).

    • Slider Image
    Morton Feldman Session

    Deze dvd is een wereldprimeur: de vertolking van muziek van Morton Feldman op basis waarvan beeldend kunstenaar Eric de Nie in real-time zijn schilderij creëert. In de Nederlandse Studio Grasland voert pianist Kees Wieringa de compositie ‘For Bunita Marcus’ uit van de Amerikaanse componist Morton Feldman. Tegelijkertijd laat beeldend kunstenaar Eric de Nie zich inspireren tot het maken van een schilderij. Negen videocamera’s registreren van nabij dit creatieproces dat gemixed wordt door VJ Stalker, naar concept van videomaker Marja Sonneveld. De spanning tussen de muziekcompositie, zoals deze door Kees Wieringa wordt uitgevoerd en het schilderij, zoals Eric de Nie het laat ontstaan, zit de kijker op de huid. Deze dvd bevat een registratie in de interpretatie van regisseuse Marja Sonneveld.

    • Slider Image
    • Slider Image
    Klankstollingen

    Streng en in zichzelf gekeerd. Dat is het beeld dat een oud geschilderd portret van componist Jakob van Domselaer (1890-1960) oproept. In de biografische documentaire Klankstollingen vullen muziekkenners en vrienden van de familie het beeld verder in. Geboren in Nijkerk en opgeleid aan het conservatorium in Utrecht, bezocht Van Domselaer begin vorige eeuw Berlijn, Londen en Parijs, voordat hij zich eerst in Laren, later definitief in Bergen vestigde. Hecht bevriend met schilder Piet Mondriaan en vooraanstaand lid van de kunstenaarsgroep De nieuwe kring maakte hij deel uit van het progressieve kunstenaarsmilieu van die tijd.

    Pianist Kees Wieringa is een groot kenner en de vaste vertolker van Van Domselaers hermetische en weinig uitgevoerde werken. ‘Het is een muziek die geen concessies doet,’ vat hij zijn bewondering samen. Archiefbeelden zijn vermengd met de interviews en met opnames van uitvoeringen, in een strenge, sobere stijl die recht doet aan de geniale componist.

    Regie, scenario en productie: Victor Nieuwenhuijs en Maartje Seyferth